Jaren veertig
Rksv Prinses Irene werd 5 augustus 1939 opgericht. Men wachtte tot die datum, omdat dan de naam hetzelfde kon worden als die van het tweede kind van Prinses Juliana en Prins Bernhard. De eerste wedstrijden vonden plaats op de hoek Kromstraat-Tramstraat. Clubhuis werd café Van de Akker. Tot het begin van de 2e wereldoorlog, speelde men onderlinge wedstrijden tegen tegenstanders uit de omgeving en tegen elftallen van mobilisatiemilitairen. De Duitse inval op 10 mei 1940 maakte vrijwel een einde aan het beoefenen van de voetbalsport.
Op 19 september 1944 werd Nistelrode door de geallieerden bevrijd.
De oprichter van de vereniging, meester van de Zanden, organiseerde een maand later al een heroprichtings-vergadering, waarna zich 26 leden aanmeldden. Op 11 november 1944, werd de eerste wedstrijd gespeeld tegen een team van Engelse militairen. De bevrijders wonnen met 0-7. Het verslag hiervan is het oudste archiefstuk dat in het bezit is van Prinses Irene. In november 1945 werd de vereniging ingeschreven bij de Nederlandse Voetbalbond. De wedstrijden werden, na wat omzwervingen, op een weiland op "Het Kantje" gespeeld. Later werd aan "De Zwarte Molenweg" gespeeld met dit kleedlokaal (foto).



Jaren vijftig
Op 19 februari 1950, werd het eerste kampioenschap behaald, maar promotie werd gemist. Het begin van de vijftiger jaren verliep moeizaam en het leek er zelfs even op dat de vereniging zou ophouden te bestaan. Nadat er echter vanuit "boerenkringen" bestuursleden toetraden bloeide de vereniging op. Men kwam zelfs met drie elftallen in competitieverband uit. In 1958 werd het 1e elftal kampioen in de 2e klasse 214 van de Brabantse Bond (foto).
Na een spannende nacompetitie werd uiteindelijk promotie afgedwongen naar de 1e klasse Brabantse Bond. De vereniging kwam in een "flow". Het seizoen daarop gingen maar liefst 10 elftallen, senioren en jeugd, de competitie in. In de daaropvolgende jaren werd verschillende keren om promotie naar de 4e klasse gespeeld, maar het lukte steeds niet.






Jaren zestig
In 1961 stopte Brod van de Hoogen als voorzitter, hij was de eerste die benoemd werd tot erlelid van de vereniging. Het jaar 1964 was er eentje met historie. Op 19 april 1964 werd het 1e elftal kampioen en promoveerde rechtstreeks naar de 4e klasse KNVB. Ook de A- en C junioren werden kampioen. In 1964 bestond de vereniging ook 25 jaar. Men kreeg een prachtig geschenk. Op 1 september opende de echtgenote van de commissaris van de koningin, mevrouw Kortman-Fleskens, sportpark "De Schellen". Een eigen onderkomen, met echte kleedkamers, kantine en tribune was een feit
(foto: aanblik voor opening). In 1964 startte ook de jaarlijkse winterquizcompetitie. In 1965 kwam voor het eerst clubblad "De Schellen" uit. Het 1e elftal werd een stabiele 4e klasser. Bijzonder is nog te vermelden, dat er door de jaren heen ook verschillende Molukse spelers in het 1e elftal en andere teams speelden. In die tijd waren gekleurde spelers nog een bijzonderheid in het voetbal.

Jaren zeventig
In 1971 werd er ook gestart met een vrouwenelftal (foto dames 1 78-79) .

Dit elftal behaalde direct promotie via de nacompetitie. In 1977 werd de vereniging uitgebreid met een afdeling (dames)korfbal. Memorabel is nog een historische nederlaag in 1974 van het 1e elftal, in een beslissingswedstrijd tegen GVV '57 uit Grave, op het terrein van Top in Oss, waardoor promotie naar de 3e klasse werd gemist. In 1975 wordt voor de eerste keer in de kerstvakantie het jeugdzaalvoetbaltoernooi gespeeld. Na vele jaren van hoogtij werd op de vooravond van het 40-jarig jubileum degradatie naar de 1e klasse Brabantse Bond een feit.

Jaren tachtig
Jaren negentig
Sinds 1992 wordt er op nieuwjaarsdag een receptie gehouden. Het vrouwenvoetbal floreerde. Er werden vanaf de jaren negentig verschillende titels behaald. In 1998 promoveerde het elftal naar de landelijke 1e klasse. Het 1e elftal wist in 1994 (foto),
met als coach Mari van Venrooij en leider John Gevers, het kampioenschap te behalen en het elftal promoveerde naar de 4e klasse. Na dertig jaar wachten, kon men met recht spreken van een historisch kampioenschap. In het seizoen 1997-1998 volgde degradatie. Na een emotionele beslissingswedstrijd werd, na verlenging, met 3-2 verloren van Juliana Mill. Twee jaar later werd via een kampioenschap weer promotie afgedwongen. Eind jaren negentig raakte de korfbalafdeling in zwaar weer. Het 1e team werd in het seizoen 1998-1999 zelfs teruggetrokken. De dames hadden inmiddels wel de beschikking over een vast speelveld. Voorheen speelde men de wedstrijden her en der op het sportpark



De jaren nul van de 21e eeuw
Sinds de eeuwwisseling gaat het crescendo met de korfbalafdeling, het 1e team behaalde verschillende kampioenschappen en promoties. Met name was er een grote aanwas van jeugd. Vanaf het jaar 2001 wordt op de nieuwjaarsreceptie de sportman/sportvrouw van de vereniging gekozen. In 2004 wordt René van de Ven voorzitter van de vereniging. Onder het voorzitterschap van Van de Ven zien we veel nieuwe initiatieven ontstaan. In het seizoen 2007-2008 wist het 1e herenelftal, met weer enkele Molukse spelers in het elftal, het kampioenschap te behalen in de 4e klasse H. Het elftal promoveerde, voor het eerst in de historie, naar de 3e klasse KNVB. Op dezelfde dag, 4 mei, werd ook het, steeds meer regionaal getinte, 1e vrouwenelftal kampioen in de 1e klasse D. Promotie naar de landelijk hoofdklasse werd gemist. Het 1e korfbalteam promoveerde in 2008 via een 2e plaats naar de overgangsklasse van de veldcompetitie. In het genoemde seizoen werd een geheel nieuwe kleedaccommodatie, met diverse opslag- en besprekingsruimtes gerealiseerd. Dit door een geweldige inzet van vrijwilligers en sponsors. In 2008 wist het B1 korfbalteam het Nederlands kampioenschap te behalen. In september 2008 komt er een (ver)nieuw(d)e Prinses Irene website, daarmee verdwijnt na 43 jaar clubblad “De Schellen". In 2009 werd begonnen met de bouw van een geheel nieuwe kantine. Op 4 september 2009, opende de populairste sportbestuurder van Nederland, Erica Terpstra (voorzitter NOC*NSF), het gebouw. Zij noemde het "een juweeltje". Ook dit gebouw werd, net als de kleedaccommodatie, die in januari 2008 werd geopend, geheel door vrijwilligers en met veel steun van het bedrijfsleven gebouwd. Zonder dat de club extra financiële lasten kreeg, werd er in minder dan drie jaar een complex gebouwd, dat zijn weerga in de regio niet kent. In het nieuwe complex heeft ook dansvereniging "Dancing Kids" een eigen (dans)ruimte gekregen. In de kantine vindt daarnaast ook dagbesteding plaats voor een aantal mensen met een verstandelijke beperking, ook zijn mensen met een verstandelijk beperking actief met het onderhoud van het groen op het sportpark sinds 2008. Bij de start van de competitie, in september 2009, wordt door de korfbalafdeling een nieuw kunstgrasveld in gebruik genomen.

De jaren 10 van de 21e eeuw
In september 2010 wordt Jens van Orsouw verwelkomt als 900e lid, twee jaar later is er al het 1000e lid. De zesjarige Thijs Kappers is de gelukkige. In het seizoen 2009-2010 wist het 1e elftal zich via een 3e plaats in de competitie te plaatsen voor de nacompetitie maar wordt in de 1e ronde, na een discutabele beslissing in de beslissende penaltyreeks, uitgeschakeld. Onze accommodatie wordt met de verbouwing een stuk aantrekkelijker. Zo organiseert de gemeente Bernheze er in 2010 de (vijfjaarlijkse) 5 mei viering. Activiteiten als een zeskamp en themafeesten voor onze leden, zorgen steeds voor veel deelnemers en bezoekers. Het eerste korfbalteam wordt in de zaalcompetitie van het seizoen 2010-2011 kampioen in de 1e klasse en promoveert naar de overgangsklasse. Tijdens de sponsoravond in oktober 2011, waarop de bekende oud doelman Hans van Breukelen een lezing houdt, wordt een nieuw sponsorplan gepresenteerd, een van de onderdelen is de oprichting van “Businessclub. In het seizoen 2011-2012 worden in de overgangsklasse weer kampioenschappen gevierd door het 1e korfbalteam en speelt men vanaf dan zowel op het veld als in de zaal in de hoofdklasse, het op een na hoogste niveau voor vrouwenkorfbal. Het eerste vrouwenelftal wordt in 2010-2011 in de 1e klasse derde en promoveert door een versterkte promotieregeling naar de landelijke zondag hoofdklasse. Meteen in het 1e seizoen 2011-2012 in de hoofdklasse weet men zich te plaatsen voor de nacompetitie, maar wordt uitgeschakeld. Het 2e elftal wordt in het seizoen 2010-2011 door een 0-1 overwinning in Erp kampioen in de 2e klasse en keert na een jaar afwezigheid weer terug in de 1e klasse. In het seizoen 2011-2012 haalt men zelfs de nacompetitie, maar promoveert niet. Het 1e elftal verslaat op de laatste speeldag van 2010-2011koploper Mierlo Hout met 1-3, waardoor Heeswijk kampioen wordt. Ondanks een fraaie 2e plaats grijpt Prinses Irene overal langs. Een seizoen later (2011-2012) wordt het elftal 2e achter het ongenaakbare Deso en plaatst zich voor de nacompetitie. Na twee overwinningen op Achates, wordt ook twee keer gewonnen van MMC uit Weert. Vijfhonderd supporters begeleiden het elftal in Weert, dat met 4-2 wint en promoveert naar de 2e klasse. Zo hoog speelde Prinses Irene nog nooit. Het feest wordt daarna massaal gevierd in de kantine. Het A1 elftal wordt in het seizoen 2011-2012 kampioen en promoveert weer naar de 1e klasse. In juni 2012 vindt de viering plaats van het 40 jarig jubileum van het damesvoetbal. Zondag 9 september 2012 vindt de officiële opening van het kunstgrasveld en de gerenoveerde tribune plaats. Ook staat er nieuwe led verlichting rond het veld en een gloednieuwe geluidsinstallatie. Daarnaast is ook het toegangspad vernieuwd en zijn er nog veel meer zaken aangepakt, vooral door zelfwerkzaamheid van de leden. Amandus Ikanubun (21) speler van het 1e elftal overlijdt 20 november 2012 op tragische wijze. Prinses Irene is in diepe rouw. Meer dan 10.000 mensen lezen op de website het bericht over zijn dood. In het seizoen 2012-2013 weet het 2e elftal via de nacompetitie te promoveren naar de reserve hoofdklasse, het hoogste niveau voor reserve-elftallen. Het 3e elftal wordt datzelfde seizoen kampioen en promoveert naar de 2e klasse, nog nooit speelde een 2e en 3e elftal van Prinses Irene op zo'n hoog niveau.